Muziek speelt een belangrijke rol in mijn leven. Als kind de plaatjes van mijn ouders draaien, altijd naar de radio luisteren en de eerste pianolessen. Heerlijk om naar zoveel mogelijk stijlen en artiesten te luisteren, je muzikale voorkeuren te ontdekken en mede daardoor je identiteit te ontwikkelen.
Dit is vast een heel herkenbaar verhaal. Want wie herinnert zich niet al die klanken, melodieën en sferen die je in je jeugd opsnoof? Het toont aan hoe diep muziek zit geworteld in ons brein en in ons hele zijn.
Later verruilde ik de piano voor een gitaar en bleef zingen. Al snel ging ik samen met anderen spelen en zingen en ondervond ik hoe muziek voor verbinding kon zorgen.

Ik ben iemand die mensen graag blij maakt en daar kon ik muziek prima voor inzetten.
Wellicht door het voortschrijden der jaren, maar zeker door een ingrijpende gebeurtenis in de privésfeer een paar jaar geleden ging ik op zoek naar meer zingeving. Juist op dat moment werd ik door muziekvriend Rob van Riel gewezen op Zingen in de Zorg en de opleiding tot Zorg-Zanger. Dat was precies wat ik zocht!
Mensen die het zo hard nodig hebben geluksmomenten geven door te doen wat ik zo graag doe, muziek maken.

Tijdens de opleiding heb ik veel geleerd over dementie en hoe zingen een krachtig middel kan zijn om mensen te bereiken en te helpen mooie momenten te beleven. Door de BASE methodiek kunnen we het klank- en spiergeheugen activeren via de altijd aanwezige muzikale herinneringen. Samen zingen zorgt voor positiviteit waardoor we ons kunnen richten op wat er nog wél kan. Dat leidt tot een betere kwaliteit van leven voor mensen met dementie, in welke fase men zich ook bevindt.
Inmiddels heb ik mooie sessies mogen doen vol emoties, plezier, ontspanning, troost en verbinding. Ik gebruik daarbij meestal ook mijn gitaar. De rustige en harmonieuze klanken dragen bij aan de ontspanning en de muziekbeleving.